Unusual /ʌnˈjuːʒʊəl/

Unusual /ʌnˈjuːʒʊəl/ oftewel ongebruikelijk of bijzonder. Wat is hier niet bijzonder of ongebruikelijk in deze geweldige stad.

Hoe bijzonder is het dat je In een appartement van 70 vierkante meter wakker wordt en het hotel niet voor 10 uur hoeven te verlaten want dat is het regeltje, voor Japanse en Tokiose  begrippen heel bijzonder.  Hoe bijzonder is het dat je gedurende een wandeling naar Electric city ; Akihabara (秋葉原) in een stad van 38.000.000 plus 2 toch een oud collega tegenkomt die zich afvraagt wat wij hier doen want we gaan altijd naar de Verenigde Staten op vakantie. Hoe bijzonder is het dat je in de hoofdstad van het land van Sony, Panasonic en Nintendo electric city inloopt om er achter te komen dat het niet meer brengt dan kabel en hoesje winkels, maar vooral plastic vrouwelijke anime-achtige poppen met te korte rokjes die waarschijnlijk worden gebruikt door het werkwoord van de laatste zelfstandig naamwoord van deze zin, want electronic city is in vergelijking met silicon Valley een slap aftreksel.

Maar daar waar de mannen/jongens in Electric city zich vermaken met anime, doen in een wijk, nee stad, verderop de vrouwen/meisjes hun best om aan het ideaalbeeld van de mannen te voldoen door in een specifieke straat; Takeshita Street (竹下通り) alles te kopen om als anime achtige/Final Fantasy poppetje, letterlijk, poppetje door het leven te kunnen gaan. Hoe bijzonder!

Hoe ongebruikelijk is het als je in deze wijk een goktent inloopt die qua geluidsniveau alle Las Vegas casino’s tezamen ver achter zich weet te laten, je een dag later langs een bouwput tegen komt met een digitaal paneel tegenkomt die het huidige geluidsniveau aangeeft en hoe vaak het in het verleden boven de wettelijke norm is gekomen.

Hoe bijzonder is het om over het enige en ongebruikelijke stuk vuil in de straten van Tokio toch weten te struikelen.

Hoe bijzonder is het om van wijk naar wijk, excuus, van stad naar stad te wandelen, want dat is Tokio; een aaneenschakeling van steden, om elke keer weer verrast te worden door de grote verschillen per stad. Want waar Akihabara tegen viel en vooral schreeuwerig was, zijn Chiyoda (千代田区) met haar indrukwekkende regeringsgebouwen en het keizerlijk paleis en Ginza (銀座) met haar hoogbouw en dure winkels meer dan bijzonder en indrukwekkend blijken te zijn.

Hoe bijzonder is het dat we in een stad als deze misschien wel alle vormen van transport hebben weten te benutten, behalve dan het vliegtuig, want met de benenwagen, fiets, bus, trein, metro en uiteindelijk een boot alle aspecten van deze stad hebben kunnen ontdekken en bijzonder onder de indruk waren van de skyline en hoge gebouwen. Niet bijzonder is het dat we in de laatste stad tot twee keer aan toe, wel op verschillende dagen, naar onze favoriete fruitwinkel gaan. Ongebruikelijker is het, dat we een keer daar onverrichte zaken van weten terug te keren.

Hoe bijzonder is het dat we al dagen geleden hebben besloten om alle heiligdommen naast ons neer te leggen, we hebben er bijzonder veel gezien, maar toch ons weer laten verleiden om toch redelijk onder de indruk daar weer weg te gaan

Het is niet ongebruikelijk dat wij Nederlanders fietsen en zeker gedurende een vakantie doen we dat graag. Ongebruikelijk is het dat we dat hier toch met enige spanning doen om aan de andere kant van de weg te fietsen terwijl idiote taxichauffeurs ons proberen in te halen. En hoe bijzonder is het dar we tweemaal fietsen naar de wijk, nee stad, Shimokitazawa (下北沢) waar we de eerste keer fantastisch eten en de volgende dag bij hetzelfde restaurant zeer on-fantastisch weten te eten, sterker nog dat we werden onderworpen aan één van de deadly sins in de horeca.

Dat laatste neemt echter niet weg dat we ongebruikelijk veel van deze bijzondere stad genieten. Een stad die een geweldige vakantie door al haar ongebruikelijke en bijzondere aspecten nog heel veel beter weet te maken.

Maar misschien is het ongebruikelijke en bijzondere wel het nieuwe gebruikelijke en heeft Obelix ongelijk als die zegt: “Rare jongens die Japanners.” Misschien moet je wel een beetje ongebruikelijk of bijzonder zijn en genieten van het nu, want als je hier de TV aan doet zie je heel veel sombere gezichten. Niet zo heel bijzonder als je bedenkt dat aan de westzijde van dit land, gescheiden door een bescheiden zeetje, een land probeert een kernwapen te maken, terwijl ten oosten van dit land, gescheiden door de grootste oceaan, de wereldmacht ligt die de eerste atoombom heeft ontwikkelt en zelfs tweemaal heeft gebruikt op het land waar we nu resideren, dan is het niet zo bijzonder dat het genieten van nu juist misschien wel heel bijzonder is.

Wat in ieder geval bijzonder is, is het feit dat we in een grote stad zijn, die zo bijzonder en ongebruikelijk is, dat ik niet te veel tijd aan twee verhalen wil besteden en daarom van deze twee dagen een verhaal heb weten te maken om zo veel mogelijk te kunnen genieten van al het bijzondere en ongebruikelijke die deze stad ons weet te leveren.

Hopelijk wordt de Miso niet zo heet gegeten als die hier boven is opgediend. Geniet van de foto’s van de ongebruikelijke en bijzondere dagen die we hier hebben mogen maken.

En oh ja….. mocht je het niet door hebben….WAUW wat een ongebruikelijke en bijzondere stad….