Wat een heerlijke dag hebben we gisteren gehad en daarom besluiten we vandaag tot twee dingen. Als eerste slapen we uit, maar zijn we vroeg genoeg voor een ontbijt hier in het hotel. Ten tweede besluiten we niet naar Manchester met de trein te gaan, want gedurende de bustocht van gisteren bleek wel dat we nog lang niet alles in The Pool hebben gezien.
Na een uitstekend ontbijtbuffet lopen we naar het dichtstbijzijnde Metro station toe, nog altijd een wandeling van een half uur in de verkeerde richting, om daar ons te laten vervoeren naar Liverpool Central om vervolgens te beginnen aan een city hike van maar liefst 16 kilometer. We vinden ons, deze vakantie, wat luier dan een aantal jaren geleden, maar een wandeling van 16 kilometer door een stad is toch niet niets. En dit is niet de eerste keer, dat we een dergelijke wandeling door een stad maken. Dit jaar is het vooral de natuur, waar we minder doen. Overigens komt dat veelal door het weer, net als vorig jaar. Toen was het de verzengende hitte, nu is het vooral regen en wind. Over de temperatuur klagen we helemaal niet, beide zijn, los van elkaar, tot de conclusie gekomen dat tussen de 15º en 20º prima temperaturen zijn voor de stad en de natuur. Laat vandaag nou net niet zo’n dag zijn.
Deze city hike brengt ons bij twee kathedralen en beide zijn de grootste van Groot Brittannië. Allereerst bezoeken we Anglicaanse Kathedraal een enorme kerk gebouwd met rode bakstenen en het is de op vijf na grootste kathedraal van Europa. Na verwacht je dat kathedralen vooral oud zijn, maar niets is minder waar. Ze zijn gestart in 1904 en uiteindelijk is het opgeleverd toe ik al 8 jaar oud was. Saillant detail: De kathedraal is ontworpen door een Rooms Katholiek. Henry VIII zal zich hebben omgedraaid in zijn koninklijke graf in Windsor Castle, heeft de beste man voor niets een geheel nieuw kerkelijk instituut gecreëerd alleen maar omdat hij niet van z’n eerste vrouw mocht scheiden en daarna vijf anderen trouwt waar die er ook nog eens twee laat onthoofden. Het waren barre tijden.
Goed het gebouw is indrukwekkend met veel pracht en voorzien van de meest moderne audio- en videotechnieken en ook nog eens een bistro herbergt, waar wij dan een kop koffie drinken.
Op naar de volgende kathedraal. Die van de Rooms Katholieke geloofsstroming. De grootste van Groot Brittannië en zo’n beetje de nieuwste. Want deze Wigwam werd in 1967 geopend en is bijzonder van buiten en binnen. Het is een perfect ronde kathedraal en veel soberder dan de eerst bezochte kathedraal. De kerk ziet er bijna futuristisch uit en doet ons denken aan een kerk van Amerikaanse TV evangelisten, zoals dat wordt verfilm in de briljante TV serie The Righteous Gemstones.
Goed, na deze twee bezoeken vol met inspiratie en voedingsstof voor de geest werd het tijd om voor de innerlijke mens te gaan zorgen en dat doen we bij een Italiaan. Waar we beide een kleine pasta bestellen, maar ik was liever voor de bambini porties gegaan. Neemt niet weg dat beide heerlijk hebben gegeten.
Onze lange voettocht gaat verder en brengt ons bij een mooi museum, waar we weer op zoek gaan naar de vijf topstukken, waaronder één van de meest bekende schilderijen van eerdergenoemde man die uiteindelijk 6 vrouwen heeft getrouwd. En zo naderen we alweer snel het wat minder interessante, maar niet minder gezellige, gedeelte van de dag. Voordat we met de Uber naar het hotel gaan en ons op frissen drinken we een paar drankjes. Na ons opgefrist te hebben brengt een andere Uber ons naar Restaurant Albert’s Schloss waar we prima Duits eten en sluiten deze dag weer af in The Cavern Club en het laatste nummer wat we daar horen is: Here comes the Sun.
Eén van de bekendste nummer die George Harrison heeft geschreven in zijn Beatles tijd. En het past helemaal in het verhaal van vandaag. In de tweede alinea sprak ik over het weer en dat de prima weersomstandigheden vandaag niet werden bereikt. Nee vandaag was het zelfs nog beter. Met een wolkenloze hemel en een temperatuur van 23º Celsius, was daar ineens de zon en beide vonden we dat helemaal goed. Sterker, die eerste paar drankjes deden we op een terras heerlijk in de zon.
Ongezellige man, die Henry VIII.