De Film: The Durango Strater Saloon
Durango in Colorado is een echt sfeer stadje… Aan alles merk je, voel je, proef je en ademt het dat het een cowboy stadje is geweest. Ons hotel kan dezelfde kenmerken worden bedeeld. De aangrenzende Saloon niet minder en zo zit je na een prachtige rit te genieten van een welverdiend biertje te luisteren naar de pianoman die de sfeer absoluut weet op te luisteren.
Het was de vorige avond niet laat geworden. Dus tegen zevenen werden we beide erg prettig wakker in ons victoriaans ingerichte slaapkamer. Beneden wachtte ons een aardig ontbijtje, en na een sigaretje buiten op de veranda namen we afscheid van onze gastvrouw. We waren beide benieuwd naar de prachtige rit naar Durango, onze volgende stop. We waren als snel op de route en nadat we getankt hadden, en beide een kop koffie in de bekerhouder hadden we helemaal klaar voor de rit.
De route leidde ons over de US 550 noord naar Durango, Colorado. Een rit van ongeveer 215 mile, waar we een kleine vier uur over zouden moeten doen. De route was inderdaad prachtig. Al snel nadat we Albuquerque achter ons hadden gelaten kwamen we in rotsachtig gebeid terecht dat later zou overgaan in meer woestijdachtig gebied. Territoria van de Apache indianen. We schoten lekker op en namen onderweg de tijd om foto’s van de omgeving te maken. Tegen de middag hebben we een broodje gegeten bij Subway in het plaatsje Aztec, waar nog overblijfselen zijn van de Azteken tempels.
Tegen half drie kwamen we aan in Durango. Het is een prachtig oud mijn stadje zoals we die kennen van de cowboys films. Ons hotel, het Strater hotel, stamde ook uit die tijd. Onze kamer was in oud victoriaanse stijl ingericht. We waanden ons helemaal terug in de tijd van de John Wayne films.
Gezien onze vroege aankomst hadden we tijd over voor een middag programma. We besloten om het Mesa Verde National Park te bezoeken. Een ritje van een half uur noordelijke richting. Wederom een prachtige rit door de Rocky Mountains. Het gebied was ondertussen overgegaan van rotsachtig droog naar groen, bergachtig gebied. Aangekomen bij het park hebben we tien dollar betaald om de berg per auto te mogen betreden. De Mesa Verde is beroemd om de overblijfselen van de Puebloans, een volk dat gezien wordt als de eerste bewoners van Colorado, en dan hebben we het over het begin van onze jaartelling. Met name de huizen die in de grotten zijn gemaakt, moeten er g mooi zijn. Wij zijn zover niet gekomen. De rit over de berg kostte ons redelijk veel tijd. We wouden liever ook niet te laat terug zijn in Durango. Daarnaast waren we al zeer tevreden over de prachtige rit hoog door de bergen.
Terug in Durango zijn we het stadje nog even ingelopen en hebben we wat gedronken bij Steamworks . Daar kwamen we gezellig aan de praat met de bediening die buiten op de patio niet veel te doen hadden.
Terug in het hotel hebben ons opgefrist en hebben we en biertje gedronken in de saloon van ons hotel. Daar zat een pianist op een piano te pingelen, en een in Victoriaans gekleede serveerster kwam de drankjes brengen. Het was een prachtig plaatje. We hebben lekker gegeten bij Randy’s een iets te duur restaurantje. Tegen tienen zijn we het stadje ingelopen op zoek naar wat gezelligheid. We kwamen in Steamworks Chris tegen. Een leuke vent die ons de rest van de avond op sleeptouw heeft genomen. Tegen half 2 rolden we moe, wat aangeschoten van het bier en tequila, maar tevreden ons bedje in. Klaar voor een ander hoogtepunt van de reis, de rit naar Monument Valley!
[/threefourths_last]
