Deze dag begon voor ons verschillend. Terwijl ik me nog een keer omdraai staat Robert al om half 8 onder de douche. Hij is naar het autoverhuurbedrijf geweest om de auto nog eenmaal goed te doorzoeken op zoek naar z’n verloren iPhone. Helaas niet gevonden en daarom is hij daarna maar naar het politiebureau gegaan, om van een onvriendelijke agent binnen 30 seconden een klein voorgedrukt papiertje te krijgen wat wij dan weer hopelijk kunnen gebruiken voor de verzekering.
Na nog eenmaal z’n eigen nummer te hebben gedraaid in het hotel, ging hij om half tien maar weer even naar bed om nog wat rust te krijgen, want het was weer laat gisterenavond.
Vanaf het moment dat we beide weer wakker worden vroeg in de middag lopen onze klokken weer gelijk en gaan we gezamenlijk ontbijten en maken we de plannen voor de rest van de dag.
Zoals ik gisteren al schreef we zijn in het mooie Miami Beach. Met z’n mooie boulevard, zijn prachtige blauw-groene zee en witte stranden waar mooie mannen met ontbloot bovenlichaam aan het volleyballen zijn (notitie aan me zelf: volgende keer dat we plannen om naar Miami te gaan moeten we dat minimaal een jaar van te voren doen zodat ik minimaal een jaar lang 5 keer per week naar de sportschool kan, om mijn redelijk gemiddelde lichaam niet volledig uit de toon te laten vallen). Kortom: Picture-Perfect, toch? Nou, niet helemaal. Want onze lieve heer heeft soms een bizar gevoel voor humor en bestraft ons gemopper over de hitte en de zon op het moment dat we willen gaan liggen op onze strandbedjes met……regen, the American Way.
En wat ga je dan doen goedgeaarde homo, precies; shoppen. Met een goede Dollar koers en onze koffers niet al te vol ingepakt zijn we de kledingwinkels maar ingedoken en hebben we bij Armani en Diesel goede zaken gedaan.
Na deze gelukkigmakende ervaring zijn we maar weer, hoppend tussen de parasols zodat we niet al te nat worden, terug naar het hotel gegaan en hebben we nog wat nachtrust ingehaald.
‘s Avonds hebben we ons door een taxi laten brengen naar een zo mogelijk nog chiquer gedeelte van Miami waar we bij een Chinees heerlijk, maar te veel, hebben gegeten. We hebben onze gouden regel, geen voorgerecht in Amerika, laten varen en vooral Robert heeft er last van. Na een mierzoete koffie bij een Cubaan zijn we teruggelopen naar de bar van gisteren, om de beef in black bean sauce te laten verteren.
Na een korte tussenstop voor een bezoek aan het toilet en even te genieten van de lokale DJ bij een restaurant zijn we aangekomen bij, wat onze stamkroeg voor Miami wel zou worden. Weer te laat, maar vroeger dan gisteren, zijn we ons bed in gekropen hopende dat morgen we toch een klein beetje kunnen genieten van de zon.
