Vandaag staat er een reisdag op het programma van Nashville naar de grote stad Atlanta. Ongeveer 400km, Niet zo heel ver dus. Ik (Robert) schrijf deze blog in de auto op weg naar Savannah. Ons hotel had vergeten de kamer te services. Dat is natuurlijk een doodzonde voor het service ingestelde Hilton. Een telefoontje naar de manager leverde ons een korting op van 50 dollar. De kosten van het parkeren hadden we dus snel verdiend. De avond ervoor vonden we zo maar een vergeten 60 dollar in een geldmachine. Een meevallertje.
Nadat we door middel van een belletje naar de frontdesk vanuit onze hotel kamer onze Jeep weer hebben laten voorrijden (vallet parking is niet goedkoop maar wel super handig) zijn we gaan rijden. Er valt niet veel over de rit te vertellen. Alleen maar Interstate 24 naar het oosten via Chattaooga, de cruise control op 75 mph en de enige “uitdaging” is om de auto proberen tussen de lijntjes te houden. Als ontbijt hebben we een vette hotdog genomen ergens onderweg bij een pompstation. De omgeving was niet onaardig. Maar de zesbaans weg was behoorlijk druk, en men rijdt in dit deel van de states structureel 10mph te hard, dus oogjes op de weg.
Tegen drieën kwamen aan in Atlanta. We waren onder de indruk van de grootte van de stad. Met zijn 5 miljoen inwoners is Atlanta een van de grootste steden van het zuiden van Amerika. De zesbaans weg werd tienbaans, dus knap druk. Tegen half vier arriveerden we bij het Ellis Hotel op Peachtree street. We hebben de autosleutels aan de vallet boys gegeven en de koffers met een inmiddels grote vuilniszak met vuile was ging op de trolley. Ook dit keer weer een prima hotel met heerlijke bedden en een stortdouche, maar helaas geen mogelijkheid om te wassen. En dat wordt nu toch wel een keer tijd. Kleren ruiken niet al te fris meer en onze voorraad ondergoed is bijna op. Plan is om in Savannah te gaan wassen. Al zullen we daar niet veel tijd voor hebben. Maar goed, we zien wel.
Tegen zeven uur hadden we ons gedoucht en omgekleed om onze eerste avond in Atlanta door te brengen. We hebben ons aangeleerd om ons eerst bij de hotel lobby te laten informeren hoe de stad in elkaar zit. Welke gebieden zijn veilig, en welke niet, en hoe kun je er het beste komen. Nou is Atlanta volgens de bemanning van de lobby niet echt een veilige stad dus werd ons geadviseerd of de eigen auto te nemen of alles met de taxi te doen. Daarnaast zaten we met ons hotel downtown en waren “onze” uitgaansgelegenheden en restaurant midtown. We namen dus de taxi midtown en lieten ons afzetten bij een bar / restaurant waarvan we dachten dat het wel een goede keus zou zijn. De taxichauffers willen nog wel eens vergeten de taximeter aan te zetten, zodat je achteraf verrast kunt worden door het bedrag wat moet worden afgerekend. Ook deze cabdriver “vergat” de meter en zei dat het een fixed bedrag is van tien dollar. Toe dan maar.
De bar / restaurant was een goede keuze en we hebben lekker gegeten en ons door de lokale jongens laten informeren waar we goed kunnen stappen, het is vrijdag vandaag. Na het eten zijn we met de taxi naar de volgende uitgaansgelegenheid gegaan. Tegen half twaalf waren we daar ook klaar mee en toen weer met de taxi naar de laatste tent van de dag, een drukke club waar we lekker konden dansen met de lokale bevolking. Het was al laat toen we tegen half drie met de laatste taxirit van die dag naar het hotel reden. Een dolle rit van 15 minuten dwars door midtown naar downtown.
Bij het hotel aangekomen deden onze toegangskaartjes het niet. We dachten we dat we bij de verkeerde hotel kamer stonden, maar het bleek dat de creditkaart bij aankomst niet was goedgekeurd. Dus eerst moest de creditkaart opnieuw worden gevalideerd om weer toegang te krijgen tot de kamer. Gelukkig duurde dat niet te lang zodat we moe maar voldaan ons op onze boxspring konden duiken. Helaas geen foto’s vandaag.
