Wat hebben we een fantastische vakantie gehad in de Lone Star State. De natuur, de steden, maar vooral de mensen zijn geweldig. Gelukkig zien we achteraf de positieve dingen van deze vakantie in de staat Texas. De negatieve dingen hebben we achter ons gelaten en kan worden gelezen over de dag van 18 juni 2024. En ja de warmte, daar gaan we het maar niet meer over hebben.
Maar…. was dit de Amerika vakantie zoals we dat nog tot 2019 hebben meegemaakt? Het korte antwoord is nee, maar zoals jullie van mij gewend zijn, ben ik niet van de korte antwoorden. Zoals alle jaren weten de plekken die we hebben bezocht ons te verpletteren, in de goede zin van het woord. Wat een steden, wat een natuur, wat een diversiteit. Maar al vanaf de eerste dag dit jaar merken we de verharding. Niet anders dan in Europa heeft Covid iets te weeg gebracht en in het harde Amerika, is dat nog duidelijker geworden. Nog duidelijker zijn de verschillen tussen arm en rijk, tussen mensen afkomstig ten zuiden van de Rio Grande en ten noorden daarvan. De scherpe randen zijn nog scherper geworden en dat ervaren we de hele reis.
En achteraf geschreven zijn die scherpere randen bewaarheid geworden. Reality check! De Mavericks hebben echt verloren, nummer 45 is echt nummer 47 geworden, met alle idiotie die daarbij komt. Het heeft ons doen besluiten dat we voorlopig niet meer terugkomen in dit land. Sterker, op het moment van schrijven heeft ons eigen ministerie van Buitenlandse Zaken een waarschuwing uitgevaardigd dat mensen die onderdeel maken van de regenboog vlag, niet overal meer welkom zijn in het land van de vijftig sterren en op de hoede moet blijven. Waar is de tijd van nummer 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44 en 46, de tijd dat mensen van welke seksualiteit dan ook zich veilig voelde in dit land. Robert en ik waren erbij, op de dag dat het homo huwelijk wettig werd. Ik ben nog door de lokale NBC hierover geïnterviewd ergens in Castro in San Francisco,
Nu krijgen mensen van de regenboogvlag de schuld van vliegtuigongelukken, omdat, dit uit de kluiten gewassen varkentje, dat door krijgt van zijn oerdomme diep religieuze minions.
Het lange antwoord is dus ook nee! Reality… check, dit is de waarheid van 5 mei 2025. De dag dat we 80 jaar vrijheid mogen en kunnen vieren. Dat kunnen we vieren in ons mooie, spiksplinternieuwe, woning in het mooie Deventer, waar een lokaal voetbalclubje het meer dan goed doet, en we in alle vrijheid hebben besloten dat we met veel liefde terugkijken naar 16 fantastische avonturen in 48 van de 50 Verenigde Staten. En ja, de vakantie in die eenzame ster staat was ook geweldig, op de laatste paar dagen na natuurlijk. Die laatste paar dagen hebben aan ons heel erg duidelijk gemaakt, dat we heel dol blij zijn met dit kleine kikkerlandje, in tegenstelling totdat wat onze poedel Geert en zwarte weduwe Faber ook proberen te beweren.
Achteraf heeft deze snikhete vakantie een dubbel gevoel bij ons achtergelaten. En dan schrijf ik niet over mijn verblijf in het ziekenhuis, maar het geeft wel aan hoe armoedig dit land is. Dubbel, want aan de andere kant is het een geweldig land, met fantastische dorpen, steden, natuur en mensen. Mensen, die in onze ogen niet altijd de beste keuzes maken. Maar goed, dat doen we in Nederland ook heel slecht, met Geertje, Pietertje en Carolientje… Iedereen heeft recht op zijn of haar eigen slechte regering.
En nu… nu kijken we positief vooruit naar een aankomende vakantie beginnende aan het einde van deze maand. We zijn gezond, we zijn gelukkig, we leven in een prachtige duurzame woning en hebben de vrijheid om op vakantie te gaan waar we willen. Dus voorlopig niet naar de Verenigde Staten, waar wel naar toe? Dat houden we nog even onder de roos.
