Ons appartementje iets ten noorden van het centrum van Bordeaux is geweldig. Het bed is heerlijk, de temperatuur is fijn en de regendruppels tikken tegen de ramen aan. Dat laatste is niet al te best nieuws natuurlijk, maar wij gebruiken het als excuus om nog wat langer in bed te blijven liggen, maar niet zodat we het continentale ontbijtje missen voor de klok van 10.
Wij als Nederlanders zijn natuurlijk gewend aan regen en zet daar twee fietsen bij en wij gaan deze negende stad van Frankrijk verkennen, mede op basis van de voorspellingen van Buienradar, een app die ons tot nu toe niet in de steek heeft gelaten in Frankrijk. Tot nu toe…
Het is geen ramp uiteraard, maar we wachten een uur lang op het moment dat het over 10 minuten droog wordt. Je begrijpt het al, de app werkt hier in ieder geval niet en als we andere app bekijken, blijkt het de komende uren nog wel heel veel te regenen. We hebben iets van de stad gezien, maar in regenachtige toestand valt dat altijd tegen. Dus wat doe je in de stad van de wijn en eten, je gaat dat doen, het was immers al redelijk in de middag.
En om Bordeaux, stad van de wijn, helemaal te waarderen, ga je natuurlijk naar het museum; La Cité du Vin. Een museum dat gehuisvest is in een modern weergeven gebouw, maar de tentoonstelling is net zo modern. Modern in de vorm van interactie en techniek. En hier leren we de geschiedenis van wijn, de preparatie en het begrijpen van kleur, smaak en geur. Vooral dat laatste wordt ontzettend leuk gebracht, waarbij je mag ruiken aan grote stolpen met zeer specifieke geuren en blijkbaar heeft je hersenpan een hele database aan geurherkenning, want er zijn er maar weinig die ik niet herken.
En het kan ook niet anders eindigen, dan een kleine wijnproeverij. Ja, zelfs ik aan de wijn, maar wel een veilige mousserende witte wijn, een veilige keuze.
En zo spenderen we meer dan twee uur in dit, meer dan aan te raden, museum om over te gaan naar mijn favoriete drankje; bier. We doen dat in de buurt van ons appartement, maar niet voordat we andere plekken hebben bezocht, maar daar kunnen we onze stek niet vinden.
Uiteindelijk lukt het ’s avonds ook niet om een eetstek in eerste instantie te vinden; Argentijns is te veel vlees, Won Tons worden op een te koude plek geserveerd, maar traditioneel Frans blijkt uiteindelijk de juiste keuze. En zo eindigen we deze dag en voorlopig de laatste overnachting in La douce France. Morgen gaan we naar Baskenland en specifiek Bilbao, we hebben er zin en op het moment dat ik dit verhaal schrijf stelt het niet teleur.
P.S. vergeet niet het vorige korte verhaal te lezen, wat ons brengt van Cancale naar Bordeaux, waarschijnlijk onze langste rit dat drie goede dingen heeft gebracht.
Het is weer genieten: de verhalen van jullie ervaringen en belevenissen! Blijf dit vooral doen en geniet van al het moois en lekkers . Tot snel