Nadat we de koffers hebben uitgepakt zijn we de stad Chicago gaan verkennen. Dat lukt niet zo maar, want het is een langgerekte stad dat ligt aan Lake Michigan. Omdat het aan dit meer ligt, waait het er bijna altijd en daarom heeft Chicago ook de bijnaam gekregen: “Windy City”.
Chicago is een bijzondere stad. Bij het meer heeft het een Mediterraan uiterlijk zoals Nice, maar even buiten de “kustlijn” is het een echte Amerikaanse stad zoals New York, met wolkenkrabbers, taxi’s, etc. Transporteren kan je op vele manieren doen. Lopen (maar dan moet je stevig in je schoenen staan), de metro ondergronds en de metro een paar meter boven de grond. Dat laatste levert we een heel apart beeld op, want diverse straten zijn hier helemaal overdekt door dit transportsysteem (misschien ken je het wel van de serie ER). Voor zowel het ondergrondse- en bovengrondse systeem geldt dat het niet allemaal even efficiënt gaat en niet al te snel is (toch weer een beetje Mediterraan).
Wij hebben toch de benenwagen genomen en zijn de Van Buren street in gelopen richting Sears Tower. Ons hotel ligt midden in het zakencentrum van Chicago, dus veel wolkenkrabbers (we hebben nu al last van de nek), maar tussen de wolkenkrabbers ook veel ‘oude’ mooie gebouwen. Na een tripje door het centrum zijn we bij Lake Michigan aangekomen en zijn we het Millenium Park ingelopen, waar veel moderne en verrassend mooie kunst staat. Na een half uurtje zijn we teruggelopen naar het hotel en hebben ons opgefrist om ons op te maken voor de avond.
’s Avonds hebben we in eerste instantie de ondergrondse Metro gepakt om naar het noorden (North Lakeside) te gaan, maar al snel hadden we in de gaten, dat we de verkeerde metro te pakken hadden (het kost even wat tijd om zo’n stad te leren kennen). Dus bij het eerst volgende station uitgestapt en de bovengrondse metro gepakt naar de wijk.
Na een half uurtje (’t gaat echt niet snel hier) zijn we in North Lakeside aangekomen. Hier hebben we eerst een welverdiend biertje gedronken, waarna we zijn gaan eten. We waren weer even vergeten hoe de porties in Amerika zijn (size does matter in de States). Dus als je een keuze hebt neem de kleine versie van iets. Meer dan genoeg. Hoewel een kleine koffie hier toch zo’n 300 ml is.
Inmiddels is het rond een uur of tien geworden en zijn we nog heel even een kroeg ingedoken. Na een biertje hebben we de taxi gepakt (de snelste methode hier om jezelf te verplaatsen) terug naar het hotel. Om 11 uur zijn we gaan slapen en dat was na een dag van bijna 24 uur dan ook wel nodig.
