Terwijl we over de Interstate razen door het prachtige landschap van South Dakota op weg naar Deadwood schrijf ik deze blog van afgelopen zaterdag. Zoals gewoonlijk gedurende het ontbijt, maken we weer even “ruzie” om wie er mag beginnen met rijden en dit keer was ik, Ramon, de gelukkige man en zat rond een uur of 10 achter het stuur van onze prachtige auto om via de wirwar van knooppunten Kansas City uit te rijden, wat overigens vrij eenvoudig ging.
Het blijft geweldig rijden hier in dit mooie land en, buiten de steden, dorpen, natuur en mensen om, is het een van de mooiste onderdelen van onze vakanties hier. Vandaag hebben we niet zo’n hele lange rit voor de boeg die voornamelijk over de IInterstate gaat, langs de rivier de Missouri omhoog via de staten Missouri en Iowa om vervolgens de rivier weer over te steken en aan te komen, na ruim drie en halve uur, in de stad Omaha in de staat Nebraska.
Bij aankomt in het centrum van de stad bleek dat er een kunstmarkt aan de gang was, wat het ons wat lastiger maakte om het hotel te bereiken, maar voor de rest van de middag ons zeker vermaak heeft gebracht.
Omaha is een zeer welvarende stad en er wonen diverse leden van de Fortune 500 club. De buzz speelt zich voornamelijk af in het gebied “Old market”, het oude Warehouse district waar ons hotel zich ook bevindt. Vroeger was de stad uitvalsbasis voor de verkenning van het westen en heeft daarom de bijnaam “Gateway to the West”. Maar na Chicago, St. Louis en Kansas City is dit de zoveelste stad die zich zo noemt en hechten we er maar weinig waarde aan.
Ons hotel is er eentje uit de Magnolia keten, eentje die we eerder hebben bezocht in Denver en ook deze is heerlijk. Wat dat betreft doen we het dit jaar meer dan uitstekend voor wat betreft de keuze van hotels.
Na onze koffers te hebben gedumpt zijn we meteen de stad ingelopen om, onder het genot van een bak noodles, de kunstmarkt te verkennen en van het internationale muziekfestival te genieten. En dan kan het zo maar voorkomen dat je luistert naar Indianen rock en jodelahitie muziek uit Oostenrijk. Opzich niet verbazend want de Duitse invloeden in het noorden van dit gebied van Amerika groot zijn.
En zo vloog de middag in alle gezelligheid aan ons voorbij en beviel de verandering van volgorde, door eerst te eten in ons hotel en dan te rusten, voor ons gewoontedieren meer dan prima.
We hadden hoge verwachting van de avond en speciaal een mooie club, die we eerder in de middag hadden bezocht, viel het in het begin toch wat tegen en ervoeren we het meer als een Boode, uiteindelijk eindigde avond toch best gezellig en veel te laat.
