Dit verhaal, over de dag van 17 juni in Austin, Texas, is op 3 mei 2025 geschreven in Deventer, Nederland
Dallas was heet, maar meer dan goed. We verbleven in een hotel, wat met stipt onze nummer 1 ooit is geworden. Ga je ooit naar deze prachtige stad, verblijf dan in het Kimpton in Deep Ellum. Het kost een duit of twee, maar het is drie duiten waard om daar te zijn. Het is niet alleen het comfort, maar ook de betrokkenheid van de mensen die er werken. En die betrokkenheid viel meteen op, omdat het personeel zich af vroeg, waarom ik niet bij het ontbijt was.
Hoe lief, hoe waar! Want de ochtend van onze vertrekdag uit Dallas, voelde ik me moe! Vooral moe, maar ook niet helemaal stabiel… Voortekenen blijken het te zijn, die ook zichtbaar op de foto’s zijn, die we niet gaan publiceren. Zo slecht voel ik me (nog) niet, dus we vertrekken rondom het middaguur om bijna rechtsreeks het volgende hotel in de hoofdstad van de Lone Star State te geraken; Austin.
Twee hoogtepunten gedurende deze bekende trip, we hebben het immers 15 jaar geleden ook al gereden. Toen was de rit, net als nu, saai en lelijk, maar voor nu hebben we het iets interessanter weten te maken. Allereerst was er een bezoek aan het grootste benzinestation ter wereld, Buc-ees, met letterlijk meer dan 200 (?!*, hoe dan) mogelijkheden om je tank vol te gooien. Daarnaast, was er navenant een net zo grote winkel. Een winkel om je van alle (on)nodige shit te ontdoen, maar ook te kopen. Om een beetje perspectief te geven; deze winkel is groter dan het vloeroppervlakte van Hoog Catharijne in Utrecht. Huge!
Maar deze rit staat vooral in het teken van onze hoofdfoto van dit avontuur. Ergens tussen Dallas en Austin is er een eenzame schuur met een dak, die de vlag vlag van Texas weergeeft. Eerder hebben we die foto van het internet gejat, nu kunnen we de foto met trots zelf publiceren en natuurlijk is het de hoofdfoto geworden van deze trip door de Lone Star State. Geen copyright issues dus.
De vakantie nadert zijn eindpunt en dus hebben we onze hotels een flinke boost gegeven, iets wat niet helemaal tot uitdrukking komt bij het hotel in Austin. Het is meer dan prima, zeker in vergelijk met mijn aankomende verblijf (hint, hint). Maar het hotel in Dallas blijft ons favoriet, en we kijken uit naar ons volgende verblijf in Houston, waar we de nummer 1 hotel van de stad hebben geboekt. En wauw, wat een hotel dat is… Echter de realiteit haalt ons in, maar niet voordat we heerlijk Italiaans hebben gegeten in één van de hipste tenten in van één van de meest hippe en booming, universitaire, steden van de gehele Verenigde Staten. De realiteit…. Dat stellen we uit naar het verhaal van morgen. Maar uiteindelijk blijkt deze hele vakantie en haar aftermath een reality check, maar dat is iets voor het de twee laatste verhalen van deze rit door de staat van de eenzame ster..